Vrijdag Zindag nr. 99

2 gedachten over “Vrijdag Zindag nr. 99

  1. Dag André,

    Inderdaad, we versplinteren van de betekenisgeving. Zoals overal zijn alle belemmeringen weggevallen en het spectrum van polen is een vrijwel oneindig continuüm geworden. Leve dus de de betekenisgevende spelende mens! Maar is dat wel zo?
    Mij valt in: Wat is de betekenis van betekenis geven? Dat kan niet de betekenis zelf zijn, maar wat dan?
    De (zeer) korte bocht: De tweede hoofdwet van thermodynamica zegt dat alles tendeert naar evenwicht. Dat houdt anders gezegd in dat alles constant in verval is. Wat warm is wordt koud en wat leeft wordt oud. De inherent onzekerheid bij het verval van alles, inclusief alles, kan alleen worden gecompenseerd door organisatie en dan slechts tijdelijk. Daarvoor hebben we pakhuizen en banken uitgevonden, maar ook religie die de aardse onzekerheid compenseert met de hemel, of voor de bezitters van de pakhuizen en de banken met de hel.
    Het kader van die compensatie, de betekenisgeving van religie is aan ernstige erosie onderhevig geraakt en ergo: er moet iets nieuws komen en omdat er geen richting meer is, daagt de absolute versplintering. We zijn er getuige van in dit eigenste moment!
    Kortom, de noodzakelijke altijd doorgaande compensatie voor de Tweede Hoofdwet levert nu, bij gebrek aan gevoel voor richting in maatschappij en politiek, een volstrekt individualistisch getinte versplintering op.
    De tweede hoofdwet zou wel eens het belangrijkste gegeven of de belangrijkste wet in het universum kunnen zijn: zonder verval geen vernieuwing. Maar ook: zonder richting geen doel of eenheid.
    Op naar de toch iets meer collectief spelende mens!

    Groet,

    Jan Willem

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Verplichte velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.