Vrijdag Zindag nr. 90

4 gedachten over “Vrijdag Zindag nr. 90

  1. Bij het lezen van de tekst kwamen mijn gedachten op Meister Eckhart, onder andere de gedachte dat alle schepselen een voetstap zijn van de ‘Grote Onbekende Dimensie’, ofwel mijn persoonlijke vertaling van de letters Geven-Ontvangen-Delen.

  2. Dag Andreas,
    dank voor je onderzoek, mooie afbeelding en haiku.
    Ik ben het helemaal met je eens dat we niet naar de verschillen moeten kijken tussen de religies, maar naar de overeenkomsten.
    In onze Vrijzinnige Geloofsgemeenschap hadden wij eens een jonge Moslim uitgenodigd die Christelijk was opgevoed, maar zich bekeerd had tot de Islam. Wij gingen toen de overeenkomst tussen verhalen uit de Bijbel en de Koran vergelijken. En die zijn er heel veel, merk je dan.
    Een beter voorbeeld van wat volgens mij religie zou moeten inhouden, vind ik eigenlijk de levenswijze van mijn Marokkaanse huishoudelijke hulp en haar gezin. Naastenliefde, ook gegeven aan vreemden die je toevallig tegenkomt.
    Hartelijke groeten,
    Marianne Boot

  3. Dat humanisten niet geloven, denken ze vooral zelf. Maar wie kritisch de geschiedenis van het humanisme onderzoekt en vooral die van de Verlichting zal erkennen – en dat is in wetenschappelijke kringen al gebeurd- dat die geschiedenis heel wat aannames en houdingen toont, die ‘gelovig’ kunnen worden genoemd. Kort na de Franse Revolutie werd in Parijs begonnen met de ‘eredienst van de Rede’, gevolgd door een stevig en overtuigd geloof in de menselijke vrijheid en zelfbeschikking. Dat die absolute vrijheid in onze tijd door allerlei wetenschappers wordt betwist of in ieder geval bediscussieerd ligt dan toch wel gevoelig.
    Ach, ieder mens gelooft altijd wel eens wat, dat maakt ons menselijk.

  4. Een prachtige prent en een geestig onderwerp: de gelovigen als lieveheersbeestjes. Hoe kom je er op! En dan sommigen begiftigd met lange antennes… Dat lijken mij, in vertaling, de antennes voor mededogen, waarbij het verschil tussen gelovig of niet-gelovig graag mag afvallen. In hoeverre moet dat laatste ons eigenlijk interesseren? Maar nee, dat was niet je vraag. Tot mijn verbazing weet ik op die vraag naar een definitie geen antwoord!
    Levinas haalt mij hier uit het gemijmer met zijn “Richtsnoer voor het leven is het gelaat van de ander”. Of ik daarachter ook de Ander met een hoofdletter zal vermoeden wil ik helemaal niet weten van mijzelf! Het niet-weten als levensbeschouwing is mij liever.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Verplichte velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.