4 gedachten over “Vrijdag Zindag nr. 171

  1. Helemaal mee eens André. Met misschien iets meer aandacht voor wat in de populistische retoriek ‘het volk’ wordt genoemd, dat vervolgens tegenover ‘de elite’ van de hoger opgeleiden wordt geëtiketteerd. Meestal is de zgn. leider zelf ook hoger opgeleid, maar doet hij alsof niet.
    Maar volgens de nationale aartsmopperaar Maarten is de hoger opgeleide meestal vrij machteloos en qua financieel-economische invloed is hij/zij de mindere vergeleken met de de economische elite, die daardoor meer invloed/macht heeft. Intussen signaleren sociologen dat de doorlaatbaarheid tussen hoger en lager opgeleiden eerder af- dan toeneemt, waardoor er een nieuwe vorm van verzuiling of ver-bubbeling dreigt te ontstaan.
    Enfin, je merkt het, ik signaleer allerlei complicaties, maar weet ook niet meer hoe ik eruit moet komen. Laten we dan maar een beetje hoop houden.

  2. Goede André,

    Naast jouw schema’s zou ik ook een concfreet plan-tijd-volgorde > doelroute willen voorstellen.

    Aan een aantal geslaagde processen van transitie van democratie > autocratie kun je leren in welke volgorde je moet acteren in dat proces. Ik neem Hongarije.
    1. Democratisch op een plek met regeringsmacht komen (of inkopen e.d.).
    2. Invloed en aanhang uitbreiden (zie jouw schema’s).
    3. In de democratische club dan nog onmogelijke voorstellen maken, inbrengen, die je in de toekomst zou willen bereiken (voor Noodwet – nog niet mogelijk, maar alvast in de discussie brengen. Men moet er aan wennen. Groep in de samenleving als schuldigen promoten, kunst/boeken proberen extra te belasten enz.)
    4. In een volgende ambtstermijn: dingen zo mogelijk doen uitvoeren (b.v. benoeming rechters, vrienden in besturen van universiteiten, rechtse kapitalisten investeren in publiciteit / kranten, directie infiltreren en vooral invloedrijke mensen aan je binden enz.)
    5. Na een derde verkiezingsoverwinning kun je dan je invloed stabiliseren. (Trump doet dit nu al in een tweede ronde).

    Aantekening: Een eenmaal gevestigde autocratie of dictatuur is moeilijk weer weg te krijgen, omdat er geen vrije meningsuiting of verkiezing meer bestaat en de opponenten zijn uitgeschakeld. Bovendien heeft een sterke leider altijd massale aanhang en niet alleen van hen die er aan verdienen. Familie Saddam verdween pas na een halve eeuw en het is de vraag of een ander niet op zijn plek gaat zitten.

    Ik heb geen tijd om er een mooi verhaal van te maken, maar ik hoop, dat je misschien nog een aanvulling schrijft over b.v. de methoden om macht te vergaren.

    Groet, Jan

  3. schemistisch

    schema doet leven
    autocraat democraat
    hel en hemel
    zag de ene dat het goed was?

    ik ben beleid
    gekker dan gek
    kapsel verbergt visie
    kaal is beter

    kerk als herstellingsoord
    houvast als vluchtstrook
    daar barmhartigheid
    ontferming,
    mededogen

    autocraten wee u
    aandeelhouders wee u
    heersers wee u
    ultra-rijken wee u

    duivels capriolen
    licht breekt door?

    vrede zij met ons

    Paul Letterie sr

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.