6 gedachten over “Vrijdag Zindag nr. 152

  1. Glashelder en verhelderend, André. Zolang een taalveld geen mijn-veld blijft, kunnen communicatielijnen open blijven. Op dit moment ben ik ruim 1200 km weg in een ander taalveld. Maar er zit geen woord Frans in je column.

  2. Schitterend onder woorden gebracht, André. Met de hoop en de wens dat we elkaar mogen blijven ontmoeten en spreken met het moreel kompas ‘op zak’, in de hand of…..nog liever…..meedragend in het besef.

  3. Goede André,
    De kwestie van ‘omvolking’ etc. is iets anders en meer, dan een ander taalveld. Het is een slimme semantische truc, om met een andere woordkeuze (demografisch probleem en ongerust maken), dezelfde afkeurenswaardige betekenis te behouden. Slim, omdat blijkbaar politici daar intrappen of net doen of ze het niet in de garen hebben. Evenals de populaire ‘ijskast’ dient om iets voor bederf te behoeden. Die ijskast lijkt op de kleuter, die zijn handen voor de ogen houdt om het gevaar niet te hoeven zien.

    Overigens die taalvelden van SUBgroepen zijn veelal niet onschuldig… want daarmee kun je veel verbergen. Dat is wat anders dan een streek- of stamtaal.

    Groet, Jan

  4. mijnenvelden in een gaaf land

    vanwaar heil?
    lichaamstaal
    in liefde tot haat
    gebutste ego’s
    geen actieve herinnering

    racistische demografie
    heillozen
    valse profeten
    meer dan proleten?

    vol ijdelheden
    enige troost in taal
    boodschap van hoop
    in vele talen

    taal van mijn moeder
    kostbaar sieraad
    weinig woorden
    een kneep
    actieve herinnering

    geen valse pronk
    bij klaprozen

    Paul Letterie sr

  5. Ik ben het grotendeels met je eens, maar het gaat in de huidige Nederlandse politiek – en waarschijnlijk op alle velden – om iets anders dan de schijnbaar neutrale wisseling van taalrepertoire. Taal is niet neutraal maar zelf politiek, in de zin dat het gebruik een doel beoogt te dienen van de betekenisgever. Het gaat dus eigenlijk over macht. Beperkt begrip van en inlevingsvermogen in het taalveld van anderen is dan geen gegeven meer, maar misschien wel een keuze. Dat wordt momenteel wel heel helder getoond in de Tweede Kamer, maar nieuw is het niet denk ik. De opgave is dan vooral hoe de schade te beperken.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.