Glashelder en verhelderend, André. Zolang een taalveld geen mijn-veld blijft, kunnen communicatielijnen open blijven. Op dit moment ben ik ruim 1200 km weg in een ander taalveld. Maar er zit geen woord Frans in je column.
Schitterend onder woorden gebracht, André. Met de hoop en de wens dat we elkaar mogen blijven ontmoeten en spreken met het moreel kompas ‘op zak’, in de hand of…..nog liever…..meedragend in het besef.
Goede André,
De kwestie van ‘omvolking’ etc. is iets anders en meer, dan een ander taalveld. Het is een slimme semantische truc, om met een andere woordkeuze (demografisch probleem en ongerust maken), dezelfde afkeurenswaardige betekenis te behouden. Slim, omdat blijkbaar politici daar intrappen of net doen of ze het niet in de garen hebben. Evenals de populaire ‘ijskast’ dient om iets voor bederf te behoeden. Die ijskast lijkt op de kleuter, die zijn handen voor de ogen houdt om het gevaar niet te hoeven zien.
Overigens die taalvelden van SUBgroepen zijn veelal niet onschuldig… want daarmee kun je veel verbergen. Dat is wat anders dan een streek- of stamtaal.
Ik ben het grotendeels met je eens, maar het gaat in de huidige Nederlandse politiek – en waarschijnlijk op alle velden – om iets anders dan de schijnbaar neutrale wisseling van taalrepertoire. Taal is niet neutraal maar zelf politiek, in de zin dat het gebruik een doel beoogt te dienen van de betekenisgever. Het gaat dus eigenlijk over macht. Beperkt begrip van en inlevingsvermogen in het taalveld van anderen is dan geen gegeven meer, maar misschien wel een keuze. Dat wordt momenteel wel heel helder getoond in de Tweede Kamer, maar nieuw is het niet denk ik. De opgave is dan vooral hoe de schade te beperken.
Glashelder en verhelderend, André. Zolang een taalveld geen mijn-veld blijft, kunnen communicatielijnen open blijven. Op dit moment ben ik ruim 1200 km weg in een ander taalveld. Maar er zit geen woord Frans in je column.
de jongen piepen
anders dan ouden zongen
woordkeus van de tijd
Schitterend onder woorden gebracht, André. Met de hoop en de wens dat we elkaar mogen blijven ontmoeten en spreken met het moreel kompas ‘op zak’, in de hand of…..nog liever…..meedragend in het besef.
Goede André,
De kwestie van ‘omvolking’ etc. is iets anders en meer, dan een ander taalveld. Het is een slimme semantische truc, om met een andere woordkeuze (demografisch probleem en ongerust maken), dezelfde afkeurenswaardige betekenis te behouden. Slim, omdat blijkbaar politici daar intrappen of net doen of ze het niet in de garen hebben. Evenals de populaire ‘ijskast’ dient om iets voor bederf te behoeden. Die ijskast lijkt op de kleuter, die zijn handen voor de ogen houdt om het gevaar niet te hoeven zien.
Overigens die taalvelden van SUBgroepen zijn veelal niet onschuldig… want daarmee kun je veel verbergen. Dat is wat anders dan een streek- of stamtaal.
Groet, Jan
mijnenvelden in een gaaf land
vanwaar heil?
lichaamstaal
in liefde tot haat
gebutste ego’s
geen actieve herinnering
racistische demografie
heillozen
valse profeten
meer dan proleten?
vol ijdelheden
enige troost in taal
boodschap van hoop
in vele talen
taal van mijn moeder
kostbaar sieraad
weinig woorden
een kneep
actieve herinnering
geen valse pronk
bij klaprozen
Paul Letterie sr
Ik ben het grotendeels met je eens, maar het gaat in de huidige Nederlandse politiek – en waarschijnlijk op alle velden – om iets anders dan de schijnbaar neutrale wisseling van taalrepertoire. Taal is niet neutraal maar zelf politiek, in de zin dat het gebruik een doel beoogt te dienen van de betekenisgever. Het gaat dus eigenlijk over macht. Beperkt begrip van en inlevingsvermogen in het taalveld van anderen is dan geen gegeven meer, maar misschien wel een keuze. Dat wordt momenteel wel heel helder getoond in de Tweede Kamer, maar nieuw is het niet denk ik. De opgave is dan vooral hoe de schade te beperken.