Morgenavond kijken we samen (in het tehuis), zoals we al jaren doen, niet naar de Dam maar naar de Waalsdorpervlakte.
De Dam is dubbelzinnig, politiek, militaristisch en verwarrend. Want wie of wat herdenken we en in welke vorm?
Want alle gedode Nederlandse militairen worden herdacht en daarmee onze oorlogsdaden (b.v. de koloniale oorlogen, waarvan we donders goed wisten dat ze niet politioneel waren (vgl. De Rusische ‘bijzondere militaire operaties’ of ‘vredesmissies’). Ja, maar die jongens waren dienstplichtig! Helemaal niet: ze konden weigeren. Velen deden dat ook en kozen liever voor gevangenschap, dan mensen martelen en/of doden.
Die klok, de stilte, het lopen van hele gezinnen met een bloemetje vanwege oma of opa, een vriend… – alleen een paar luiders in de BS’ers overall – rondom: de schuldige natuur van het duin. Meer is niet nodig. Dan zal ik wenen.
Kun je je volgelingen nog niet vlug oproepen morgenavond met RTL te gedenken?
Moet alles op de schop? Ja het lijkt er in het Nederland van nu wel op.
Want wat is een Nationale Herdenking waard als eerst moet worden uitgepuzzeld voor wie het wel en wie het niet is? De militairen in Indië na de oorlog mogen niet meer herdacht worden, want zij pleegden in opdracht van de Nederlandse regering oorlogsmisdaden.
Joden wel, Roma en geestelijk gestoorden ook, verzetstrijders natuurlijk, die vooral niet vergeten. Maar wie er het beste van probeerde te maken – niet allen zijn wij helden – nee, die niet.
Maar niemand begrijpt kennelijk dat met deze hutspot het zicht op de Herdenking compleet uit het beeld is verdwenen. De bijeenkomst op de Dam is een plichtmatig ritueel geworden waaruit de ziel, het ceremoniële aspect van heling steeds verder verdwijnt, met dit jaar door alle gekissebis een dieptepunt in de nationale verzoening. Want dat is het, het is onze grote Nederlandse verzoendag, maar nu uitgekleed tot op het bot, een ritueel zonder inhoud.
En juist om die inhoud ging het, het je verplaatsen in al diegenen die vrijheid (met alle aspecten daarvan als democratie, rule of law) boven leven stelden, om met mededogen én dankbaarheid te gedenken dat wij in vrijheid kunnen leven dankzij hen.
Anders en toegepast, snappen de partijen (andere dan de PVV) die aan het overleg deelnemen niet dat na het bezoek van Wilders aan Orban voor hem in deze regering geen enkele plaats is? Nu niet en in het gehele blikveld van de toekomst niet!
op de plaats rust!
last post trompetter
koninklijk voorbijgaan
rug keerders prima
huichelaars verbannen?
bevrijdingsvuur en vlag uit
van half naar heel
hard monument van steen
en stijf van ceremonie
overuren van zingeving
van zinloos geweld
alleen kinderen meer geloofwaardig?
twee minuten van eeuwigheid
geen warboel bij ontwrichting onzer dagen
vonken van hoop
mijn opa kreeg het verzetsherdenkingskruis
verborg joodse vrouwen
zuchten
zingen
zacht
5de maand 4de
meien na ‘45
gelukkig ook 5?
Goede André,
Morgenavond kijken we samen (in het tehuis), zoals we al jaren doen, niet naar de Dam maar naar de Waalsdorpervlakte.
De Dam is dubbelzinnig, politiek, militaristisch en verwarrend. Want wie of wat herdenken we en in welke vorm?
Want alle gedode Nederlandse militairen worden herdacht en daarmee onze oorlogsdaden (b.v. de koloniale oorlogen, waarvan we donders goed wisten dat ze niet politioneel waren (vgl. De Rusische ‘bijzondere militaire operaties’ of ‘vredesmissies’). Ja, maar die jongens waren dienstplichtig! Helemaal niet: ze konden weigeren. Velen deden dat ook en kozen liever voor gevangenschap, dan mensen martelen en/of doden.
Die klok, de stilte, het lopen van hele gezinnen met een bloemetje vanwege oma of opa, een vriend… – alleen een paar luiders in de BS’ers overall – rondom: de schuldige natuur van het duin. Meer is niet nodig. Dan zal ik wenen.
Kun je je volgelingen nog niet vlug oproepen morgenavond met RTL te gedenken?
Groet, Jan
Dag André,
Moet alles op de schop? Ja het lijkt er in het Nederland van nu wel op.
Want wat is een Nationale Herdenking waard als eerst moet worden uitgepuzzeld voor wie het wel en wie het niet is? De militairen in Indië na de oorlog mogen niet meer herdacht worden, want zij pleegden in opdracht van de Nederlandse regering oorlogsmisdaden.
Joden wel, Roma en geestelijk gestoorden ook, verzetstrijders natuurlijk, die vooral niet vergeten. Maar wie er het beste van probeerde te maken – niet allen zijn wij helden – nee, die niet.
Maar niemand begrijpt kennelijk dat met deze hutspot het zicht op de Herdenking compleet uit het beeld is verdwenen. De bijeenkomst op de Dam is een plichtmatig ritueel geworden waaruit de ziel, het ceremoniële aspect van heling steeds verder verdwijnt, met dit jaar door alle gekissebis een dieptepunt in de nationale verzoening. Want dat is het, het is onze grote Nederlandse verzoendag, maar nu uitgekleed tot op het bot, een ritueel zonder inhoud.
En juist om die inhoud ging het, het je verplaatsen in al diegenen die vrijheid (met alle aspecten daarvan als democratie, rule of law) boven leven stelden, om met mededogen én dankbaarheid te gedenken dat wij in vrijheid kunnen leven dankzij hen.
Anders en toegepast, snappen de partijen (andere dan de PVV) die aan het overleg deelnemen niet dat na het bezoek van Wilders aan Orban voor hem in deze regering geen enkele plaats is? Nu niet en in het gehele blikveld van de toekomst niet!
Groet,
Jan Willem
op de plaats rust!
last post trompetter
koninklijk voorbijgaan
rug keerders prima
huichelaars verbannen?
bevrijdingsvuur en vlag uit
van half naar heel
hard monument van steen
en stijf van ceremonie
overuren van zingeving
van zinloos geweld
alleen kinderen meer geloofwaardig?
twee minuten van eeuwigheid
geen warboel bij ontwrichting onzer dagen
vonken van hoop
mijn opa kreeg het verzetsherdenkingskruis
verborg joodse vrouwen
zuchten
zingen
zacht
de gelderse roos staat in bloei