inneren van toen
ver inneren van liefde
genegenheid
onze roots
niks blank of zwart
gewoon blinkende bron
liefdevolle beginselen
uiterst met principe we deden er toe
en nog !van verschrikkingen van toen
naar nu
niets geleerd
in angstvallig bestaan
volgen van stem van geweten
weten?
luister: volg mij!
Je kunt er ook voor kiezen niet te kiezen.
Dat vraagt niet alleen in onze reclamedwang, maar vooral in deze oorlogstijd, wel enige innerlijk doorzettingsvermogen.
Bijvoorbeeld:Ik probeer mij te beperken tot 1 journaal en 1 klets(majoor)-programma per dag. Met dien verstande, dat ik die programma’s opneem, waardoor ik niet alleen de reclame, maar de ‘zich en anderen herhalende deskundigen’ kan doorspoelen. Voor iemand met een fors trauma van de aan de huidige voorafgaande oorlog niet ongezond. Je raakt er aan gewend en je mis niets.
Voor het formatiekransje is één maal in de week kijken voldoende.
Als het om oorlog voeren gaat, wat hebben we eigenlijk te kiezen? Want deze oorlog is een invulling van de vorige o.a. van wat in Jalta bleef liggen. Het lijkt alsof deze oorlog alleen maar een uitgesteld vervolg is van de vorige (of was er alleen maar een wapenstilstand? Ruslands stalinisme, democratie of autocratie, Jalta en de verdeling van Oost-Europa m.n. de Baltische staten, Polen en de verschoven Oekraïne en de voortdurende Kaukasus-problemen. Wat te doen met de joden (1948) en met de verjaagde Palestijnen tot op heden? De problemen na de 1e wereldoorlog met de grenzen van de stamstaten uit het Ottomaanse Rijk en de toen gestichte protectoraten zijn ook niet opgelost.
De mensen kennen de geschiedenis niet. Ze verkiezen massaal nog steeds gedachte sterke leiders. Een voorbeeld van deze dagen: journaals, politici en kletsmajoors blijken nu al vaak vergeten, dat de door Israël verwoeste ambassade van Iran in Damascus direct voorafging aan de rakettenregen van dit weekbegin.
Kiezen? Zelfs bij AH lukt me dat niet. De grote variatie en aantal merken gaan mijn verstand te boven.
touwtjes in handen
vrijheid in gebondenheid
touwtjes uit handen
Her inneren!
inneren van toen
ver inneren van liefde
genegenheid
onze roots
niks blank of zwart
gewoon blinkende bron
liefdevolle beginselen
uiterst met principe we deden er toe
en nog !van verschrikkingen van toen
naar nu
niets geleerd
in angstvallig bestaan
volgen van stem van geweten
weten?
luister: volg mij!
ontluikende liefde
Paul Letterie sr
Beste André,
Je kunt er ook voor kiezen niet te kiezen.
Dat vraagt niet alleen in onze reclamedwang, maar vooral in deze oorlogstijd, wel enige innerlijk doorzettingsvermogen.
Bijvoorbeeld:Ik probeer mij te beperken tot 1 journaal en 1 klets(majoor)-programma per dag. Met dien verstande, dat ik die programma’s opneem, waardoor ik niet alleen de reclame, maar de ‘zich en anderen herhalende deskundigen’ kan doorspoelen. Voor iemand met een fors trauma van de aan de huidige voorafgaande oorlog niet ongezond. Je raakt er aan gewend en je mis niets.
Voor het formatiekransje is één maal in de week kijken voldoende.
Als het om oorlog voeren gaat, wat hebben we eigenlijk te kiezen? Want deze oorlog is een invulling van de vorige o.a. van wat in Jalta bleef liggen. Het lijkt alsof deze oorlog alleen maar een uitgesteld vervolg is van de vorige (of was er alleen maar een wapenstilstand? Ruslands stalinisme, democratie of autocratie, Jalta en de verdeling van Oost-Europa m.n. de Baltische staten, Polen en de verschoven Oekraïne en de voortdurende Kaukasus-problemen. Wat te doen met de joden (1948) en met de verjaagde Palestijnen tot op heden? De problemen na de 1e wereldoorlog met de grenzen van de stamstaten uit het Ottomaanse Rijk en de toen gestichte protectoraten zijn ook niet opgelost.
De mensen kennen de geschiedenis niet. Ze verkiezen massaal nog steeds gedachte sterke leiders. Een voorbeeld van deze dagen: journaals, politici en kletsmajoors blijken nu al vaak vergeten, dat de door Israël verwoeste ambassade van Iran in Damascus direct voorafging aan de rakettenregen van dit weekbegin.
Kiezen? Zelfs bij AH lukt me dat niet. De grote variatie en aantal merken gaan mijn verstand te boven.
Hartelijke groet, Jan