Mijn identiteit, waarvan de basis in mijn opvoeding is gelegd, heb ik na al die jaren, weliswaar ‘door het geleefde te doorleven’, in positieve zin kunnen mee laten bewegen aan dat wat er nu om mij heen gebeurt. Mijn ouders hebben, denk ik, datzelfde doorstaan, wat ik van hen heb meegenomen, zelf weer overgedragen aan mijn kinderen, en hopelijk zij weer aan mijn kleinkinderen. Het is meebewegen in de altijd veranderende samenleving.
Mooi, dat lichte onderscheid tussen identiteit als structuur of proces. Maar ook structuur is een proces, alleen wat vertraagd, retrograde noemen ze dat in de astrologie.
In jouw favoriete onderwerp past het ook en dat miste ik: identiteit als structuur gaat meer om de spelregels, identiteit als proces meer om het spel zelf, of viel dat nou net buiten die 300 woorden?
Ik wens je heel fijne Paasdagen, niet in Paulinische zin, maar als teken van de broodnodige vernieuwing.
Mooi onderscheid, André. Mij treffen je laatste gedachten over orthodoxie en vrijzinnigheid. In de Hervormde kerk waarin ik opgroeide was er altijd ruimte voor vragen. Sinds ik wat meer met vrijzinnigheid te maken heb, ervaar ik eigenlijk voor het eerst wat jij een structuuridentiteit noemt; een identiteit die zich vooral kenmerkt door wat het niet is. Alles mag, maar er is weinig interesse voor vernieuwing.
Philip Idenburg
rumoerige tijd
ontwikkeling dynamisch
soms verbetering
Mijn identiteit, waarvan de basis in mijn opvoeding is gelegd, heb ik na al die jaren, weliswaar ‘door het geleefde te doorleven’, in positieve zin kunnen mee laten bewegen aan dat wat er nu om mij heen gebeurt. Mijn ouders hebben, denk ik, datzelfde doorstaan, wat ik van hen heb meegenomen, zelf weer overgedragen aan mijn kinderen, en hopelijk zij weer aan mijn kleinkinderen. Het is meebewegen in de altijd veranderende samenleving.
Dag André,
Mooi, dat lichte onderscheid tussen identiteit als structuur of proces. Maar ook structuur is een proces, alleen wat vertraagd, retrograde noemen ze dat in de astrologie.
In jouw favoriete onderwerp past het ook en dat miste ik: identiteit als structuur gaat meer om de spelregels, identiteit als proces meer om het spel zelf, of viel dat nou net buiten die 300 woorden?
Ik wens je heel fijne Paasdagen, niet in Paulinische zin, maar als teken van de broodnodige vernieuwing.
Jan Willem van Ee
Mooi onderscheid, André. Mij treffen je laatste gedachten over orthodoxie en vrijzinnigheid. In de Hervormde kerk waarin ik opgroeide was er altijd ruimte voor vragen. Sinds ik wat meer met vrijzinnigheid te maken heb, ervaar ik eigenlijk voor het eerst wat jij een structuuridentiteit noemt; een identiteit die zich vooral kenmerkt door wat het niet is. Alles mag, maar er is weinig interesse voor vernieuwing.
Philip Idenburg