Waarom steeds weer een druppel schrijven?
Denk ik mijzelf te overleven,
eenvoudigweg door eigenwijze meningen te geven?
Zal al dat schrijven digitaal beklijven?
Meen ik op die manier te kunnen blijven?
Waarom dat continu opinies zeven?
Waartoe vermenigvuldig ik mijn vrees en beven?
Kan ik de tijdgeest soms verdrijven?
Het antwoord? Ach, ons knappe knoeiers wil ik adviseren
om speelser in het leven te gaan staan.
Wij moeten dat heel menselijke spelletje nog leren.
Zo is misschien het tij te keren
en blijft de menselijkheid bestaan.
Een druppel voor de dorst kan zich tweehonderd keer vermeren.
Dit is aflevering 200 van de druppel—columns. No. 201 staat gepland voor vrijdag 13 april.
200-230318
NB In verband met spam worden reacties op deze column in eerste instantie alleen door André Droogers gezien.
Gefeliciteerd met deze 200ste, Andre!
Ik lees ze regelmatig en met plezier en hoop dat nog vaak te kunnen blijven doen!
Beste André,
Een mooi aantal dat naar “meer” vraagt. Het woord “overleven” bracht mij op het volgende:
de druppel “doorleven” geeft ondersteuning bij het “overleven” om zo tevreden “door te leven”.
Dag André,
Van harte gefeliciteerd met deze 200e column in de vorm van een sonnet en daarom een dubbele prestatie.
Iedere keer is het weer een verrassing wat je zending inhoudt.
Ik leer van je columns waarin je ons anders laat kijken en vooral leert te relativeren. Dikwijls stuur ik ze door of print ze uit voor anderen en dat zullen meer mensen doen; je lezersaantal is waarschijnlijk veel groter dan de tachtig die je aangeeft.
Dank je wel André, ik hoop dat je gaat beginnen aan het volgende honderdtal…..