Reactie van Jan Willem van Ee:
Dag André,
Hier mijn bijdrage aan de discussie.
Kijk links onder en dan, met fantasie zie je de contouren van mensen. Als je de foto naar rechts kantelt zie nog een figuur.
De foto is gemaakt bij volle maan vorige week hier in de achtertuin.
Groet en fijne paasdagen,
Jan Willem
In deze tijd duikt vaak deze zin uit lied 177 van het Liedboek voor de kerken op: “…in deze zee verzinken mijn gedachten.” Het is te groot en verwarrend. God wordt mens en lijdt als mens. In de Psalmen wordt de mens als “bijna goddelijk” omschreven en niet als “gelijk aan God”. Daarin ligt voor mij het verschil tussen “verzoenend lijden” en “lijden” dat nog steeds doorgaat, maar met het perspectief van een tuin rond het open graf. Ik ga uit van Christus als begin van de nieuwe schepping en ervaar daarin de aansporing Hem te volgen, maar waarom dat met zoveel lijden gepaard moet blijven gaan, blijft verwarrend voor een bijna goddelijk mens. Op hoop van zegen maar blijven roeien met de riemen die we hebben.
Gezegende Paasdagen!
Met hartelijke groet,
Wim Noomen