Eén gedachte over “Vrijdag Zindag Nr. 21

  1. In deze tijd duikt vaak deze zin uit lied 177 van het Liedboek voor de kerken op: “…in deze zee verzinken mijn gedachten.” Het is te groot en verwarrend. God wordt mens en lijdt als mens. In de Psalmen wordt de mens als “bijna goddelijk” omschreven en niet als “gelijk aan God”. Daarin ligt voor mij het verschil tussen “verzoenend lijden” en “lijden” dat nog steeds doorgaat, maar met het perspectief van een tuin rond het open graf. Ik ga uit van Christus als begin van de nieuwe schepping en ervaar daarin de aansporing Hem te volgen, maar waarom dat met zoveel lijden gepaard moet blijven gaan, blijft verwarrend voor een bijna goddelijk mens. Op hoop van zegen maar blijven roeien met de riemen die we hebben.
    Gezegende Paasdagen!
    Met hartelijke groet,
    Wim Noomen

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie gegevens worden verwerkt.