Forum Manifesto

Your reactions to this book can be published below.Droogers - cover1

Used with Permission of Wipf & Stock Publishers. LOOK INSIDE with more than 30 pages at  http://wipfandstock.com/religion-at-play.html

To avoid spam, reactions will first of all be read by André Droogers (no censorship intended!)

Eén gedachte over “Forum Manifesto

  1. 7 maart 2015
    Van Jan Willem van Ee ontving ik deze reactie:

    Religion at Play is in mijn ogen een mooi overzicht van hoe religie maatschappelijk werkt en hoe een wetenschapper er naar kan kijken.
    > De toevoeging van de vondsten van McGilchrist (over de hersenhelften en hun samenwerking) maakt het een compleet verhaal. Uw pleidooi voor het spel en speelsheid in deze materie is waardevol.
    > Echter, vroeger als notaris met enige specialisatie in het maken van de statuten van kerkelijke organisaties (christelijke en niet-christelijke) en als canonist (Leuven 1999), heb ik voldoende ervaring met het ‘bordering’-proces opgedaan om te kunnen zien dat juist dit oneigenlijk als een religieuze kernwaarde wordt gehanteerd. De juridische organisatie is/wordt zelf onderdeel van de geloofsopvatting. De geschiedenis van het Eerste Vaticaans Concilie (1870) met als uitkomst de onfeilbaarheid van de paus in sommige soorten uitspraken, met als gevolg daarvan de ‘creeping infallability’ waarmee wij nu zitten, namelijk dat wat de paus zegt al bijna per definitie als wáár (onfeilbaar) wordt gezien, is hiervan een prachtig voorbeeld. De afscheiding van “Art. 31” in de oorlog heeft precies dit als kenmerk.
    > Spel als oplossing is volgens mij helaas deels wishful thinking. In het bordering proces met uiteindelijk self serving macht is de dodelijke (!) ernst het eerste dat zichtbaar is. Harari (Sapiens, a short history of humankind) verwijt dit met name het monotheïsme.
    > Als sjamaan opgeleid in de Andestraditie in Peru – ik spreek voldoende Quechua daarvoor – is het mij opgevallen dat tussen links en rechts (in de zin van McGilchrist) niet zozeer spel, maar ceremonie medieert. Ceremonie is voor mij de met ritueel gefocuste aandacht voor de actuele handeling of vraag in de ceremonie. De eucharistie is zo’n ceremonie en animistische sjamanistische ceremonies zijn dat ook.
    > Het bijwonen en meedoen aan elkaars ceremonies (als het ‘bordering’-proces dat toestaat), lijkt mij de potentieel meest succesvolle mogelijkheid om via de rechterhersenhelft begrip voor elkaar te kweken. (Zo is het mij indertijd als (voormalig) protestant in Leuven vergaan.) Wat een sjamaan doet, is mijns inziens juist dit: het gevoel van de rechterhersenhelft versterken en zo de linkerhelft meenemen in dat gevoel, waarna de wereld verandert, d.w.z. de perceptie (links) wijzigt. Hoe dat werkt ‘weet’ niemand (links), maar iedereen die het meemaakt herkent en erkent het.
    > Helaas ken ik geen onderzoek naar ceremonie dat zoiets onderzocht heeft. Is dat er?
    >
    > Jan Willem van Ee

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Verplichte velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.